Mówię w filmie o pójściu na cmentarz i zadumaniu się nad grobami, ale nie chodzi tutaj o pójście tam i odmówieniu "wieczne odpoczywanie". Raczej o poczucie głębokiej świadomości że tym ludziom tutaj czas już się skończył- ty masz jeszcze ten zasób- i co z nim robisz?
Życie poczciwym życiem oznacza życie ze świadomością kończącego się czasu- i nie jest to kwestia tylko szeroko rozumianej produktywności, ze świadomością że każdy dzień może być twoim ostatnim inaczej traktujesz ludzi, inaczej reagujesz na wydarzenia, inaczej myślisz o rzeczywistości.
Bo czy naprawdę warto się tracić kontrolę i wzburzać się gdy ktoś zatrąbi na ciebie na drodze? Gdy twój partner wstaje lewą nogą z łóżka? Gdy w pracy szef cię "gnębi"? Jeśli twój czas traktujesz jako dobro które ma małą wartość- tak.
Jeśli jednak zmienisz świadomość i postrzeganie czasu, będziesz wstanie powiedzieć ukochanej osobie że ją kochasz nawet gdy nie jest w najlepszym nastroju, będziesz wstanie zrobić głęboki wdech i wydech i odpuścić wściekłemu trąbiącemu kierowcy, oraz będziesz mógł poczuć wdzięczność że jednak ten gnębiący cię gbur płaci ci pieniądze, i nie musisz się denerwować mimo że on próbuje cię ściągnąć w dół.
Powinieneś posiadać bardzo wysokie standardy dotyczące tego jak spędzasz swój czas i w jakich stanach mentalnych i emocjonalnych się znajdujesz na co dzień, bo ostatecznie to tworzy twoją rzeczywistość.
Film który trochę poszerza te tematy poniżej:
Wacław
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz